Mati doh kang!

Seorang guru praktikum telah masuk ke kelas Pendidikan Kesihatan tahun 2 dengan penuh semangat kerana dia akan diobserve pada hari tersebut. Topik pada hari itu ialah ' Menghargai Perasaan Orang lain'. Lalu, guru jelita itu pun memberi contoh-contoh ucapan apabila melawat orang sakit seperti - semoga awak cepat sembuh, padan muka kau, siapa suruh bawak motor laju-laju sampai terlanggar lembu ketua kampung dan saya berharap agar awak dapat bersabar dengan dugaan ini.

Kini tibalah waktu bersoal jawab.
Guru: Siapa boleh bagi contoh2 kecelakaan dan kesedihan macam rumah terbakar dan sebagainya? Apa agaknya ucapan yang kita boleh berikan pada mangsa?
Pelajar: Kita cikgu! Atok kita mati!!
Guru: (Erk, alamak...takde dalam lesson plan pulak jawapan ni. Cool...cool. Tak cool betul kalau gelabah. Markah profesional mesti nak tinggi). Ok, rafiq, contoh ucapannya?
Pelajar: Cikgu, mati doh kang atok kita tu! Gane nak bagi ucapan?
(Guru tersebut lalu terasa ingin histeria dan mengamuk sehingga memukul pelajar tersebut bertalu-talu sampai tak cukup nafas mendengar jawapan tersebut. Erk...maksud cikgu, ucapan pada ahli keluarga si mati lah sayang! Dia lalu 'mengintip' pensyarah pembimbing di belakang kelas. Muka merah beliau sudah cukup menggambarkan betapa beliau sedang menahan gelak!)

Apa-apa pun, cikgu rasa terhibur :)